Jan Chrzciciel – w języku hebrajskim imię Jan oznacza „Bóg jest łaskawy” albo „Jahwe się zmiłował”. Św. Jan, czyli syn kapłana Zachariasza i Elżbiety.
Historia Jana zaczyna się w Piśmie już w momencie, gdy anioł Gabriel zwiastował Zachariaszowi na temat jego przyszłego syna, który będzie człowiekiem niezwykłym, na co też wskazuje już samo jego imię. Warto tez zaznaczyć, że Jan był od Jezusa starszy zaledwie o sześć miesięcy.
Według źródeł istotny w życiu Jana był okres, gdy pędził żywot pustelnika i anachorety. Przełom nastąpił gdy skończył 30 lat, bowiem zgodnie z literą ówczesnego prawa mógł występować publicznie lub
głosić nowinę.
Źródła mówią, że Jan zadebiutował w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza. Świat usłyszał wówczas z jego ust, że nadejście Mesjasza jest rychłe.
Wiąże się z tym taki oto opis: „Miał bowiem za odzienie sierść wielbłąda i pas skórzany na biodrach. Żywił się zaś jedynie szarańczą i miodem leśnym”.
Przy czym akcentowany jest też fakt, iż podkreślał często doniosłość czynienia pokuty i potrzebę wewnętrznego przeobrażenia, jednocześnie chrzcząc w Jordanie coraz większą ilość chętnych do wejścia na głoszoną Ścieżkę.